مکشا از دیدگاه مکتب بهکتی ویشنویی (از رامانوجه تا نانک)

انسان ها در طول تاریخ همواره به دنبال رسیدن به نجات و سعادت ابدی بوده اند و ازآن به تعابیر مختلف یاد کرده اند . هندوان نیز در پی اعتقاد به آموزۀ تناسخ وکرمه، این هدف رامترادف با مکشا یا نجات از چرخۀ سمساره و کرمه دانسته اند که روح در این حالت به اتّحاد غاییبا برهمن می رسد و می تواند سعادت و زندگی جاوید را تجربه کند . در این میان، اندیشمندانمکتب بهکتی با تکیه بر تعالیم بهگودگیتا (یکی از کتب مقدس هندو )، تفاسیر مختلفی را از راههایرسیدن به مکشا و چگونگی این جایگاه بیان کرده اند.این نوشتار بر آن است تا ضمن معرّفی مکشا و انواع گوناگون آن ، مختصری از دیدگاهها و نظرات شخصیّتهای برجسته مکتب بهکتی همچون رامانوجه ، نیمبارکه ، مدهوه ، ولبهه ، کبیر ونانک را ارائه دهد